Nowy Dilli: W swoim pierwszym ruchu organizacyjnym jako przewodniczący Kongresu, Mallikarjun Kharge środa powołał 47-osobowy Komitet Sterujący, który będzie funkcjonował w miejsce Komitetu Roboczego Kongresu (CWC) – najwyższego organu decyzyjnego partii – do czasu utworzenia nowego CWC.
Shashi Tharoor, przeciwnik Kharge w wyborach prezydenckich w Kongresie, nie znalazł miejsca w komitecie.
Chociaż Tharoor otrzymał 1072 głosów w porównaniu do 7897 Kharge’a, jego występ przeciwko rzekomemu „kandydatowi establishmentu”, który miał błogosławieństwo rodziny Gandhich, był lepszy niż wiernych partyjnym Sharadowi Pawarowi i Rajeshowi Pilotowi w wyborach prezydenckich w 1997 roku.
Pawar zdobył 888 głosów, a pilot 354 przeciwko 6224 Sitaramowi Kesri. konkurs trójstronny to był do niedawna ostatni raz, kiedy prezydentem Kongresu został wybrany nie-Gandhi.
Ze względu na wydajność Tharoora i jego ducha rywalizacji, pomimo bycia kandydatem „układu”, oczekiwano, że Kharge zostanie zwerbowany do ważnej roli organizacyjnej. W rzeczywistości Tharoor wyraził chęć współpracy z Khargiem w interesie partii po ogłoszeniu wyników sondażu.
Poseł Lok Sabha z Thiruvananthapuram był również członkiem grupy dysydenckiej G-23, która napisała do ówczesnej tymczasowej prezydent Soni Gandhi z prośbą o „widoczne przywództwo”.
Przeczytaj także: Wybór Kongresu na szefa jest między „Myślę, że jutro” Tharoor i „Prezydent, a nie przywódca” Kharg
Hooda i Tewari odeszli, Anand Sharma osiedlił się
Spośród członków G-23 tylko Anand Sharma i Mukul Wasnik weszli do komitetu sterującego. Podczas gdy Wasnik jakiś czas temu zawarł pokój z Gandhi, Sharma do niedawna był dysydentem. Jednak obaj podpisali się jako nominatorzy kandydatury Kharge.
Zaskakującym pominięciem jest były szef ministra Haryany Bhupinder Singh Hooda, który był również członkiem G-23. Hooda ma masowy urok w Haryanie, a także posiada znaczne wpływy w jednostce państwowej partii. Jego syn, Deepender Hooda, prowadził kampanię dla Kharge przed sondażami. Oba kaptury nie wykonały panelu.
Podobnie Manish Tewari i Prithviraj Chavan – obaj z grupy dysydentów – również nie weszli do komitetu, mimo nominacji Kharge zamiast Tharoor w wyborach prezydenckich.
Wszyscy członkowie CWC złożyli swoje dymisje na ręce Kharge po tym, jak w środę objął on stanowisko przewodniczącego partii.
(Edycja Tony’ego Rai)
Przeczytaj także: Kongres bez Gandhiego daje partii szansę na odtworzenie modelu „podwójnego silnika”.